Daha az ağaç daha çok kitap ve yazar

Dünyada kağıt baskı kitap yayıncılığı son 50 senedir ofset baskı sistemlerinin tekelinde.
Bir kitabı ya da herhangi bir yayını basmak için, sayılı okur ve ilgili kitlesi olması gözönünde bulundurulması gerekirken halen bu sistemlerin öngördüğü binlerle ifade edilen baskı sayılarına mecbur bırakılıyor yayıncı ve yazarlar. Kimi yayıncılarsa, alışılmış kazanç ve gelirlerinden vazgeçmemek için bu matbaa tirajlarını değiştirmeye ve dönüştürmeye yanaşmıyorlar.

Gereğinden fazla kitap basmak daha çok ağaç kesilmesine yol açar. Ve bu, e-kitap teknolojisinin vaat ettiği "daha az ağaç kesileceğine" dair hesaplamaların çok üzerindedir. Dergi, katalog vs yayınları düşünürseniz dünyada her yıl maalesef trilyonlarca sayfa kağıt ve milyarlarca ağaç alıcısına, ilgilisine ulaşmadan çöpe, depolara gitmektedir. Bu ihmalde de tamamen bu sektörlerin başarısının, tiraj hesaplarının çok dışında kalması gereken bir parçasına, yani maliyet hesabına teslim olması yatmaktadır.
Bütün bunlar dışında bu yayınların gerçek eser sahipleri olan yazar, çevirmen ve editörlerin de vaat edilen tirajlar üzerinden sözleşmeler imzalamalarına karşın, gereğinden fazla basım sebebinin başı çektiği bir sorunlar zinciri yüzünden, elde kalan nüshaların fiyatlarının kelepir adı altında ucuzlatılarak ve bir alt piyasa oluşturularak sorgusuz sualsiz dağıtılması yüzünden eser sahibi emek ve hakları acımasızca katledilmektedir.

Ağaç yine tekrar dikilebilir, ama yazarlar ve başka birçok eser sahibi, tek yaşama süreci olan yayıncılık ve iletişim alanındaki bütün bu hesapsızlıkların ve sorumsuzlukları cezasını haksızca çekmekte ve sömürülmektedir.